Transfer tahtası kapalı ama ligde çatır çatır top oynayan bir Kayserispor'dan nerelere geldik. Daha nelere de gideriz acep?
Çatır çatır op oynayan bir Kayserispor vardı evet.
Bunda elbet Çağdaş Atan'ın taktiksel hamleleri önemli rol oynuyordu. Daha önemlisi Kayserispor'da bir kolej havası oluşmuştu.
Başkan, yöneticiler, teknik heyet, futbolcular ve hatta çalışanların bile aile ortamı yakalamasının önemli rolü vardı.
Fakat artık, ''Anne'' denilen Berna Gözbaşı gitmiş, yerine ''imam efendi'' gelmişti.
Ve aile gibi hissedilen o kolej havası kaybolmuş yerine gerginliğin, kaosun, dedikodunun kol gezdiği bir ortam gelmişti.
Sezon biter bitmez, bir çok önemli oyuncu adeta kaçarcasına gitti.
Gidenlerin yerini doldurmak zaruri bir hal alınca, transfer tahtasının açılması ve haliyle de para gerekti.
Paranın her şeyden önemli hale gelmesiyle de, kaybolan huzurun yerini alan huzursuzlukta kimse kalmak istemedi.
Çağdaş Atan'da dahil.
Ve o da gitti.
Tamam gidenlerin yeri doldu ama, gelen gideni arattı.
Artık kimse eskisi kadar mutlu değildi.
Ve bu sahaya da yansıdı.
Kayserispor'un, Ankara'da aldığı yenilgi işte bu durumun bir özeti.
Her takım yenilir, Kayserispor'da yenilecek elbet.
Kötü de oynayacak.
Ama yenilginin sebebi yönetim olmamalı.
Yönetimin salgıladığı huzursuzluktan olmamalı.
Sanki çok büyük işler yapmış gibi, siyasilerin bulduğu milyonlarca doları cebinden vermişçesine ortada gezip hava atmakla hatta onu da geçtim, sağa - sola sataşmakla bu takıma huzur değil huzursuzluk getireceğini bilmeli bir yönetici.
Bir başkan.
Benim nazarımda Ankaragücü yenilgisinin sebebi hafta içinde saçma sapan açıklamalar yaparak şehri geren, zaten bulanık olan havayı daha da bulanıklaştıran Ali Çamlı'dır.
Ve öyle gözüküyor ki, Kayserispor bu tip durumlarla daha çok karşılaşacak.
Umarım bu kulüp huzur ararken, kötü ve elzem günlerin esiri olup sezon sonu kendini bir bataklığın içinde bulmadan Ali Çamlı'dan kurtulur.
Umarım, daha yeni başladığımız ligde, yenilgi ile değil de huzursuzlukla tadımız kaçıp, sezon sonunu iple çekmeyiz.
Çünkü, imamın böyle yaptığı yerde hem cemaat, hem takım fazlasını yapar.